Advent = verlangend uitzien
naar de komst van Jezus
Het wonderpotlood
Zal ik je het verhaal vertellen van Daan?Weet je, Daan is een prachtige jongen, met knappe oogjes, en soms rare manieren. Hij heeft geen broertjes en zusjes. En hij draagt elke dag een strik, want dat vindt hij "sjiek". Zijn ouders zijn steenrijk en hebben een grote villa. Daan heeft een kamer voor zichzelf alleen, en een speelkamer met al het speelgoed dat hij maar wensen kan. Hij heeft een eigen teevee, een computer, een stereoketen met grote boxen, twee spelcomputers, een eigen telefoon, een blinkende autoped, eigen skilatten, enz... Je kan niets bedenken of hij heeft het."Ik heb gewoon alles. Noem iets op, en ik heb het gewoon", zegt Daan altijd, en als hij dat zegt klinkt het altijd een beetje triest...Daan lijkt niet echt gelukkig. Op school is men hem gewoon met zijn strik. Hij wil ook steeds bevelen wat anderen moeten doen. En delen lukt ook niet zo goed. Spelen, daar lijkt hij niet van te houden. Zo staat Daan steevast alleen.Die dag zegt de juf: "omdat het binnenkort Kerstmis is, oefenen wij vandaag om de dag leuk te maken voor elkaar. Dan is het vandaag al wat Kerstfeest in onze klas. Probeer minstens één leuk iets voor elkaar te doen. Vertel mij straks maar wat er allemaal aan leuke dingen is gebeurd.""Phoe", zei Daan, "dat zal wel gaan. Kom maar, ik zal jullie vertellen wat jullie moeten doen", roept hij naar de andere kinderen. Maar die vinden dat niet leuk en zij gaan weg."Krijg ik een snoepje van jou, Daan?", vragen zijn beste vrienden, "je hebt toch teveel in die grote snoepzak van jou..." Maar neen, Daan stuurt die vrienden weg. Delen wilt hij niet."Speel je mee met de bal?", roepen enkele kameraden. "Samen spelen is toch leuker dan alleen in een hoekje staan... ." "Dan maak ik mij vuil" zegt Daan "spelen met een bal is niet écht leuk. Ik kijk liever teevee!". En zo gaat het maar door.Die middag gaat Daan naar huis om te eten. Dat is hij zo gewoon. De kindermeid komt hem halen en brengt hem terug.De postbode heeft een pakje gebracht met de naam "Daan Van den Bosch" erop.Aan het briefje hangt een kaartje met daarop geschreven: "Voor jou, Daan, gebruik je dit dingetje goed en doe je het zoals het moet. Dan komen je mooiste dromen uit...! Je suikertante Elisabeth."Snel doet hij het pakje open en wat zit er in het doosje?"Is dat alles!?", roept Daan uit, "een stom potlood! Daar zie!"Daan gooit het potlood in de hoek van de kamer."Vallen ze mij met zo een prulletje lastig", roept hij boos.Even later vindt de kindermeid het potlood en zij stopt het met doosje en al in de schooltas van Daan."Want", denkt zij, "zonder potlood op school, dat kan niet".Die namiddag is het tekenles in de klas.Zonder na te denken vindt Daan het potlood in zijn boekentas.Omdat het zondag moederdag is moet iedereen een bloemenruiker tekenen voor zijn moeder.Dat wil Daan wel doen, want voor zijn moeder wil hij echt wel iets moois.En wat gebeurt er?Veel mooier dan hij ooit heeft kunnen tekenen, tekent het nieuwe potlood de prachtigste bloemen die je maar kan denken. Het lijkt wel alsof Daan ze niet zelf getekend heeft, maar dat zijn wonderpotlood het helemaal alleen heeft gedaan...Zijn buurjongen ziet het en roept luid: "Kijk eens wat een mooie bloemen Daan heeft getekend. Waaw, ik wist niet dat jij dat kon, Daan!"Daan kan het zelf niet geloven, en bekijkt verbaasd zijn wonderpotlood."Mag ik jouw potlood eens gebruiken?", vraagt iemand, "misschien lukt het mij met jouw potlood ook beter."En nu verwacht iedereen dat Daan zoals gewoonlijk "neen!" zal zeggen, want Daan deelt nooit iets met de anderen. Eventjes wordt het stil. Iedereen kijkt naar Daan."Ja, Gertje", zegt Daan, "Jij mag mijn potlood gebruiken. Dan kan je vast ook zo'n mooie bloemen tekenen."Alle kinderen maken prachtige tekeningen, en Daan weet plots hoe hij vrienden kon maken: door alles met hen te delen. Hij nodigt hen alvast uit om bij hem thuis te komen spelen. En weet je wat de kinderen tegen de juf vertellen tijdens het laatste lesuur?"Daan heeft het leukste van heel de dag gedaan: hij heeft zijn eigen potlood met hen gedeeld.""Het is precies een andere Daan vandaag", vertellen zij.Zo zie je weer dat kleine dingen soms wonderen kunnen doen!
